เวลาผ่านไป เราก็เจอความเปลี่ยนแปลง เรื่องเล่าแก๊งค์เต่าบ้านร็อคกี้
ยังจำวันแรกที่ไปรับน้องมาบ้านได้อยู่เลยเผลอแป๊ปเดียว จะสองปีแล้ว
น้องซูคาต้าแกงค์นี้เป็นของอาย เป็นของแม่ ไม่ใช่ของขวัญให้ลูก ไม่ใช่แฟชั่น แต่ดันเป็นความแอบหวังตั้งใจลึกๆ ว่าอยากให้ลูกเป็นเด็กใจดี และเมตตา อยากให้เค้าโตมาแบบรักสัตว์เพราะเชื่อกับตัวเองนี่แหละถ้าเค้ารักสัตว์ได้อย่างน้อยเขาจะใจเย็น ที่จะรอ ที่จะคอย ที่จะดู จะแชร์ให้คนอื่นไม่ใช่คิดถึงแค่ตัวเอง เรามองว่าคนรักสัตว์เป็นคนใจดี มันคือสิ่งที่อยากให้ติดตัวลูกไป
—
รับน้องเข้ามาเราดูแลด้วยกัน ตามประสาเด็ก ไม่ได้มอบหมายหน้าที่ให้ เพราะไม่ได้ซื้อให้เค้าเลี้ยงเอง แต่เราจะให้ลูกมีส่วนร่วมในทุกๆกิจกรรม ช่วงเต่าเล็กๆดูแลมากใส่ใจเยอะ ทั้งอาหาร ส่องไฟ ตากแดด แช่น้ำ ดูอึ จนเต่าโต หั่นผักไปให้อาหารก็ยังช่วยอยู่
—
เวลาผ่านไปจากเด็กๆเค้าก็ไม่ได้อินอะไรกับสัตว์ ตอนไปรับเต่ายังงงๆ แค่สนใจว่าแม่มันตัวใหญ่ขี่ได้เลยนะ แต่สัมผัสจากเวลาทุกวันที่ผ่านไปลูกอ่อนโยนกับสัตวอย่างเห็นได้ชัด ไม่กลัว ชอบช่วยเหลือ เราสัมผัสตัวตน 4 ขวบของเค้าตอนนี้คือเป็นเด็กใจดี
—
นี่คือรีวิว การมีสัตว์เลี้ยงโตไปพร้อมเด็กมีข้อดีอยู่มาก
มองเหนื่อยก็เรียกว่าภาระ มองว่าสุขมันก็สุข อยู่ที่มุมมองคนอะเนาะ
—
สำคัญคือ …. ความพร้อมของการเลี้ยงสัตว์ทุกชนิดไม่ใช่ชั่ววูบ
ต้องดูว่าเราพร้อมดูแลเค้าแค่ไหนตั้งแต่เกิดจนตาย
ศึกษาทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าต้องรู้จริง อาหารการกินอะไรที่เหมาะสม เลี้ยงแบบไหน ธรรมชาติของเค้าคืออะไร มีเวลาดูแล ระยาวเค้าโตอายุยืน ค่าใช้จ่ายไม่ใช่แค่ค่าตัว สถานที่เลี้ยงพอสำหรับเค้าไหม การรักษาพยาบาลหมอเฉพาะทาง เลยเหมือนเลี้ยงลูกแต่ไม่ยุ่งเท่า5555
—
เผื่อใครสงสัย ให้ลูกไปใกล้มันไม่กัดหรอ
น้องเป็นเต่าบกที่กินพืชค่ะ ชื่อว่าเต่าซูตาต้า เพราะกินพืชไม่ดุร้ายเหมือนเต่ากินเนื้อ ไม่ใช่สัตว์นักล่าเหมือนไดโนเสาร์อะเลยไม่ได้กัดทุกชนิด ใจดีก็มี เอามือลูบจับได้เลย นิสัยเป็นเต่ารักสงบใจดี ถ้ากลัวก็หดหัวเข้ากระดอง ไม่สู้ ยิ่งถ้าเค้าเจอคนบ่อยๆ เลี้ยงมาเห็นอ้าปากไม่หาวก็คือกินไม่เคยกัดแต่พอตัวโตจะเริ่มซ่าหมายถึงเดินเข้าหา กระดองหนาๆขอบคมเดินชนเราอาจจะเจ็บขาได้เท่านั้นเองเพราะชอบเบียดเอามากๆ แต่อย่างไรให้ลูกเล่นเราก็ดูแลเค้าตลอดให้ระวัง
หม่าม้าอาย
เราไม่ว่างหรอกค่ะ ไม่เลี้ยงลูกก็เก็บอึเต่า 5555555