เรื่องเล่าวันที่ลูกเป็นตัวเอง “ปฎิเสธสิ่งที่ไม่ชอบ”

เรื่องเล่าวันที่ลูกเป็นตัวเอง “ปฎิเสธสิ่งที่ไม่ชอบ”
เรื่องนี้สอนให้ได้รู้ว่า การเลี้ยงลูกนอกจากลูกเติบโตแล้ว
ทุกๆก้าวก็มักสอนพ่อ-แม่ให้เติบโตไปพร้อมลูกได้เสมอ

ชอบ – ไม่ชอบ ทำ -ไม่ทำ ลูกเลือกเอง แบบมีเหตุผล
สิ่งที่เราสอน พอเขาเติบโต เราจะค่อยได้สัมผัสเรื่อยๆ

เราคิดว่าสิ่งที่เราเจอวันนี้ อาจจะทำให้คนอ่านตกผลึกความเข้าใจได้บ้าง เข้าใจเด็กๆได้มากขึ้นนะคะ

ยิ่งคุยกับเค้า เค้าจะบอกเรา
ยิ่งเลี้ยงเค้า เราจะรู้นิสัยเค้า
ยิ่งรับฟัง เราจะได้รับรู้สิ่งต่างๆจากลูกมากกว่าที่เรารู้
ทุกๆการปฎิบัติต่อลูก จะกลายเป็นเงาสะท้อนในทุกเรื่องที่เราทำไว้
—————
5 ขวบผ่านไปไวสำหรับการเลี้ยงลูก
สองวันก่อนเราได้มุมมองแง่คิดใหม่เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกสะท้อนออกมาจากตัวของลูกชายเราคิดว่าอยากแชร์ไว้

1.น้องชอบเล่นเปียโนกดๆเล่นที่บ้าน เลยให้เรียนเปียโน ตั้งแต่เล็กตั้งแต่3ขวบกว่าๆตั้งแต่เข้าโรงเรียนเพราะชอบคุณครูที่สอนมากถึงกับขอเรียนต่อครอสตลอดเลย

2.เราให้ลองลงเรียนกิจกรรมที่โรงเรียน หลังเลิกเรียน 45 นาทีอาทิตย์ละ2-3วัน ถ้าอันไหนชอบเค้าจะขอเรียนต่ออันไหนไม่ชอบจะไม่เรียน พอไปเรียนเค้าเริ่มมีสังคมก็จะอยากเรียนกับเพื่อน เราตามใจให้เค้าเลือกโดยไม่เคยยัดเยียดไม่ชอบก็เทอมหน้าไม่ต้องลงไปลองแบบอื่น ก่อนลงก็จะถามว่าถ้าไปเล่นแบบนี้ไปไหมชอบไหม เช่น ดนตรี กีฬา ศิลปะ ทำอาหาร เป็นต้น น้องเลือกเองทั้งหมดว่าจะลองหรือไม่

3.การให้ลูกตัดสินใจเองโดยมีเราซัพพอร์ตแบบไม่ตัดสินมันดีต่อลูกในระยะยาว เริ่มเห็นผลชัดขึ้นทีละนิด

เหตุการณ์
อย่างที่เล่า >> ชอบเรียนเปียโน ชอบร้องเพลง
คุณครูมาชวนให้ไปประกวดร้องเพลงแบบกลุ่มกับเพื่อนในคลาสมีการพูดคุยกับลูก 3 ครั้ง (เพราะเราเห็นเพื่อนๆไปกันก็เลยถามลูกเผื่ออยากไป)

ครั้งที่ 1 เราก็ถามลูกได้คำตอบว่า “ไม่ไปครับไม่อยากไปแข่ง”

ครั้งที่2. คุณครูชวน คำตอบที่ให้กับคุณครูคือ ไม่สะดวกจริงๆ5555555 (เราขำมาก ที่คุณครูพิมพ์บอกเรา “ไม่สะดวก” แต่คือเรื่องจริงจากลูกเรา แม้เพื่อนจะไป นางก็ไม่อยากไปอยู่ดีไม่ตามใครเลย)

ครั้งที่3 เราพ่อแม่คุยกับเค้าจริงจังถามเลยว่า เพื่อนๆไปนะร้องเป็นกลุ่ม อยากลองไหม ร็อคกี้เค้าบอกว่า เค้าชอบเรียนนะ แต่เค้าไม่ต้องการประกวดอะไร ไม่ไปครับ โอเค จบ …

ฮืออ…..เรากับพ่อเค้า มองหน้ากันแล้วดีใจมากๆพอดีไปคุยกันนอกรอบรู้ว่าลูกเราเป็นคนไม่ชอบการแข่งขัน
จากที่สัมผัสเค้าเค้าชอบทำแบบที่เค้าสบายใจ
ถ้าแนวแข่งขันไม่เกี่ยวกับผลลัพธ์หรือความสามารถเค้าจะคิดก่อนทุกครั้งแต่ก็ไม่ได้ปฎิเสธทุกเรื่อง
ดีใจที่ลูกบอกความต้องการจริงๆกับเรา แบบตรงๆ
มั่นใจ แววตาลูกมั่นคงมากๆ
ดีใจที่ลูกกล้าพูด
กล้าที่จะแสดงความจริงในใจ
#ไม่ใช่เพราะพ่อแม่บังคับหรือพ่อแม่อยากให้ทำอยากให้เป็น ไม่กลัวพ่อแม่จะโกรธจะดุ
เพราะเราพ่อแม่ไม่ได้แสดงความรู้สึกคาดหวังในตัวลูกมากมายตั้งแต่แรก ทำให้เค้ารู้ว่าเค้าเป็นตัวเอง มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นได้เสมอ การแสดงความต้องการออกความเห็นของลูกไม่ใช่สิ่งผิด
นี่แหละ เหมือนค่อยๆได้สัมผัสการเป็นตัวเองของลูกเรื่อยๆ

นี่แหละ บทเรียนของการเป็นพ่อแม่
รับรู้ รับฟัง เข้าใจ
อย่าเอาชีวิตเราไปตัดสินลูก
อย่าเอาความหวังความชอบของเราบางอย่างที่เป็นเรื่องความชอบส่วนตัวไม่ชอบก็ไม่ผิด ก็ไม่ควรยัดเยียดให้ลูก
บางอย่างที่เรามองว่าดี กับลูกอาจจะไม่โอเคกับเค้าแม้จะเล็กๆน้อย ก็ให้ถามความเห็นลูกด้วย
#ให้ลูกมีส่วนร่วมในทุกทุกการตัดสินใจ
แต่ถ้ามันไม่ใช่เขา ก็อย่าไปบังคับเขาเลย
บ้านเราเลี้ยงลูกแบบไม่ได้ปั้นให้ลูกเป็นอะไร
มีให้เขาได้คือความเข้าใจ กับสภาพความพร้อมของครอบครัวเท่าที่จะทำได้ ที่เหลือ…
#ปล่อยให้ลูกได้เป็นตัวเองในแบบของลูก
แล้วเรารอซัพพอร์ต
คือสิ่งที่บ้านเราจะปฎิบัติกับลูกในทุกๆวันที่กำลังเติบ เราจะโตไปพร้อมลูก เสมอนะ

หม่าม้าอาย Rocky Journey
31.3.64

“ ไม่มีใครเป็นดั่งใจเราได้หรอกเราต้องเข้าใจตรงนี้
ตัวเราเองก็ยังทำแบบที่ตัวเองต้องการไม่ได้ทั้งหมดเลย
อย่าไปบังคับลูก ลูกก็เหมือนเรานั่นแหละ
เลี้ยงให้เค้าเป็น Best Version ของตัวเองดีกว่าเป็นตามใจใครๆ “