อะไรที่ฟังแล้วจำ ไม่ลืม ....

อะไรที่ฟังแล้วจำ ไม่ลืม ….

“ว๊ายเป็นหมาหัวเน่าแล้ว”

ได้ยินตอนเด็กมาก ซัก7ขวบ (อายุเท่านั้นก็จำได้แล้ว)
ที่แม่แต่งงานใหม่หลังจากพ่อเสียไปตั้งแต่เราได้11เดือน
เด็กแค่นั้นก็พยายามเข้าใจแม่นะ มันก็นานแล้ว
แต่ที่หนักกว่าคือ มาคิดถึงตอนนี้
คนพูด….เป็นผู้ใหญ่แบบไหน ….
มันตลกมาก สนุก แค่ไหนที่ต้องพูดกับเด็กแบบนี้ ??
พูดแล้วเขาได้อะไรกลับไป มีอะไรพัฒนามากขึ้น?

สำหรับเราวันนี้ คือ ช่างมันไปนานแล้ว
พอนึกขึ้นได้ก็เอ้ออ…ไม่น่าเลย

โตมาขนาดนี้แล้ว รู้อะไรผิด/ชอบ
เชื่อว่า เรื่องนี้มีประโยชน์ถ้ามาแชร์กัน
บางคนอาจจะโตมาแบบมีประโยคค้างคาในใจ
ที่ไม่ควรได้ยินจากผู้ใหญ่
สื่อออกมาได้ ว่าเคยก้าวผ่านคำพูดพวกนี้
แต่ตอนเด็กอะได้ยินแล้ว รับมือยากจังเลย รู้สึกแย่จัง

หลายๆคนที่มาอ่านจะหลีกเลี่ยงใช้คำเหล่านี้กับเด็กๆได้ค่ะ
ถ้าสังคมจะดีกว่านี้ ต้องเริ่มจากGenเราแล้วแหละ
ความเชื่ออะไรผิดๆก็จบกันไป เด็กสามารถโตมาแบบดีได้ก็ไม่จำเป็นต้องผ่านการเป็นตัวตลกของผู้ใหญ่ด้วยคำพูด

#เลิกส่งต่อพลังลบไปให้เด็กด้วยคำพูด

วันนี้เป็นแม่แล้ว
รับรู้ได้ทุกอย่างเกี่ยวกับการเติบโตของเด็กคนนึง
รู้ว่าเราควบคุมสภาพแวดล้อมไม่ได้หรอก
ต่อให้ระวังแค่ไหน โลกก็คือโลกสีเทาๆ
แต่เราควบคุมได้คือ ตัวเราเลือกจะสอนเด็กได้
และตัวเราเองเลือกจะไม่พูดบางคำได้ค่ะ

แม่อาย Rocky Journey