เคยคิดเหมือนกันไหมคะ??

เคยคิดเหมือนกันไหมคะ?? ต้องมีคนคิดตั้งคำถามบ้างแหละว่าการที่แม่ๆ “อ่านนิทานให้เด็กฟัง” ตั้งแต่เล็กๆแบเบาะไปจนถึงโต มันดีหรอ มันช่วยให้เด็กๆมีพัฒนาการที่ดีได้จริงๆหรอ คุยกับคนไม่มีลูกเค้าก็คงไม่อินกับเรา จะไปนั่งอธิบายก็คงเหนื่อย เอาเป็นว่าทำให้ดูแล้วกัน

..

วันนี้ได้พิสูจน์กับการเป็นแม่ลูกสอง เลี้ยงลูกสองคนมาด้วยวิธีใกล้ชิดลูกให้ได้มากที่สุดก่อนนอนเราจะเข้านอนด้วยกัน จบเรื่องราวทุกวันด้วยการนอนเล่านิทาน นอนคุยกัน นอนเล่าไปเรื่อยเสียงสูงเสียงต่ำเหมือนว่าเราพูดอยู่คนเดียว ฟังบ้าง ไม่ฟังบ้าง แต่ทุกวันการเล่านิทานไม่ได้เสียเวลาเปล่าลูกๆเติบโตมากับความเคยชินเข้านอนอย่างมีความสุข ด้วยเสียงแม่ ด้วยเรื่องที่เค้าได้จินตนาการทุกๆคืน #ถามว่าเราได้อะไรบ้างจากนิทาน??

นิทานช่วยเสริมทักษะด้านอารมณ์และสมองได้จริง

นิทานทำให้เด็กช่างคิด ช่างสังเกตุ ช่างถาม ตั้งคำถาม จินตนาการมีความสุข

นิทานช่วยให้เด็กๆมีสมาธิจดจ่อ รับฟัง ซึ่งมีผลมากๆในอนาคต

จากน้องร็อคกี้ที่ชอบฟังนิทานทุกวันเรื่องเดิมหยิบมาให้เราเล่า น้องพินดาก็เริ่มจำได้กับนิทานเรื่องเดิมแต่สิ่งที่พัฒนาไปมากกว่าเดิมในช่วงนี้ คืออายบอกให้ไปหยิบนิทานเล่มโปรด

เค้าเลือกหยิบได้เหมือนเดิม เปิดแต่ละหน้า ถามเค้าว่า นก อยู่ไหน ต้นไม้ อยู่ไหน สิงโต …..น้องพินดาก็ใช้นิ้วชี้ได้อย่างถูกต้องและพยายามออกเสียงสั้นๆ ให้แม่รู้ว่าเขาเข้าใจนะ เท่านั้นแหละ……. แม่นี่ยิ้มหน้าบานเลย ดีใจ…

เรื่องเล็กๆแต่สำหรับแม่ มันดีมากเลยค่ะการเรียนรู้ของลูกยิ่งใหญ่เสมอสำหรับแม่