“ สิ่งที่ทำให้รู้สึกสุขใจนอกจากพาลูกและครอบครัวเที่ยวแล้ว ก็คือได้พาแม่ไปเที่ยว“
#ชีวิตของลูกสาวกับแม่เลี้ยงเดี่ยว #ประวัติชีวิตของฉันแบบย่อหร๊า #เขียนเยอะเกียจอ่านข้ามไป
.
โพสนี้น่าจะให้กำลังใจถึงแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่านได้นะคะเพราะอายเป็นเด็กคนนั้นโตมากับแม่และเรื่องจริงไม่มโนตอนนั้นคนเป็นแม่น่าจะกังวลนะว่าลูกฉันจะเป็นยังไง เลี้ยงดีไหม ต้องแบบไหนถึงดี บอกเลยว่าไม่มีสูตรสำเร็จเลย อย่ากดดันตัวเอง ไม่ต้องพร้อมครบก็ดีได้ แค่ใช้ใจและให้ลูกเป็นตัวเอง
.
ตอนเด็กๆเคยโม้กับแม่ไหม จะซื้อรถให้แม่ จะเป็นหมอ จะเป็นสาวแบงค์ ในยุค90 ตลกดีนะแต่ไม่ได้เป็นซักอย่างหรอก ทำธุรกิจแทนขายของ เป็นบล็อคเกอร์ ไม่ใช่อาชีพในฝันแต่ทำมันด้วยความถนัดและชอบ
ตั้งแต่เรียนจบ จริงๆแม่ของอายไม่เคยได้ไปเมืองนอกสักครั้งในชีวิต ทำงานมาตลอด เงินที่แม่ทำงานก็ส่งอายเรียน ตามภาษาแม่เลี้ยงเดี่ยวที่พ่อเสียไปตั้งแต่อายเล็กๆ1ขวบเองด้วยอุบัติเหตุ สำหรับแม่โลกคงถล่มไปเลยนะ แม่เก่งมากในตอนนั้น
—
การเดินทางของแม่ไปไกลสุดก็ส่งอายสุวรรณภูมิ ดอนเมืองนี่แหละ ทั้ง สิงค์โปร อเมริกาแม่หาเงินส่งลูกเรียนอยู่แบบนั้น อายชอบแม่ไม่เคยขัดอยากให้ทำดู
เราไม่ใช่ครอบครัวที่เฟอเฟ็คเลย ไม่ใกล้สักนิดเดียว…
เพราะพ่อก็ไม่มี แม่เลี้ยงลูกคนเดียว อยู่บ้านย่าบ้าง อยู่บ้านแม่บ้าง แต่เราก็เอาดีได้นะ เพราะเราเห็นแม่สมัยนั้นตอนเราเด็กไปขายของทุกวัน แม่ให้เต็มที่ในแบบที่แม่มีแล้ว เรารับรู้ได้…
—
จนมีวันนี้ได้เพราะแม่ขยันทำงาน และเข้มแข็งมาก
เราตั้งใจทำหน้าที่ของเราคือเรียนหาความรู้ใส่ตัวเอง แม่ซัพพอร์ตเรามาเสมอ ให้เลือกทางเดินเอง
ไม่เคยบังคับ จึงไม่กดดัน พอยิ่งเห็นแม่ไม่บังคับเรายิ่งอยากทำให้มันดีอยู่ในใจ(คิดไว้ๆ)
.
หมดการขอเงินแม่เสียที คิดแบบนั้น 3ปีมานี้ก็เป็นจริงแล้ว มาดูรูปก็อดยิ้มไม่ได้ หลังเรียนจบ ทำงาน
.
เริ่มจากการดูแลตัวเองให้ได้ก่อน2-3ปีเข้าที่แล้วก็ดูแลแม่บ้าง ทำงานอยู่5ปี แต่งงานมีครอบครัวก่อนอายุ30ปี ที่ดูแลตัวเองและแม่ได้ ได้พาลูกเที่ยว และได้พาแม่ไปเที่ยวด้วย ไม่ได้เอาแม่ไปเลี้ยงหลานหรอกนะให้แม่ไปเที่ยวนี่แหละ
แกอยากเจอหิมะ อยากเห็นโน่นนี่พาเก็บครบแล้ว แล้วจะพาแม่ไปเรื่อยๆนะ
.
3ปีมานี้แม่พักแล้ว ไม่ได้ให้ทำงานแล้วพักเสียทีทำงานมา54ปี
อยู่บ้านช่วยดูเจ้าร็อค ทำอาหาร ดูแลอาย
สบายดีชิวๆ งานอื่นๆอายดูแลแทนทั้งหมดให้จบไปอะที่ทำให้แม่เหนื่อยมามากพอแล้ว
พ่อ ไม่ต้องห่วงนะ ลูกสาวก็ดูแลแม่ได้ไม่แพ้ผู้ชายเลยแหละ เพราะพ่อเสียตั้งแต่เล็กไปเลยจำอะไรไม่ได้ แต่ตอนนี้ก็คิดเสมอนะ ต้องขอบคุณพ่อนะ ที่ทำให้อายมีแรงพลักดันตั้งใจทำหน้าที่ตัวเอง เพราคำว่าไม่มีพ่อ
ไม่ใช่เพราะแต่งงานแล้วสามีจะให้เราสุขสบาย เราไม่ยืมจมูกคนอื่นหายใจคิดแบบนี้ ฉนั้น เราช่วยกันสร้างครอบครัว เราก็ทำงานของเรา ยืนได้ด้วยขาเรา
เรา+สามี เราได้คู่ชีวิตที่ดี ที่ช่วยกันทำงาน ที่ดีในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงมีความสุขทุกวัน แต่จะหมายถึงผ่านพ้นปัญหาแล้วยังจับมือกันไว้มากกว่า
ไม่ใช่มรดกสมบัติบุญเก่า ยิ้มดีใจกับเหงื่อทุกหยดที่ลงมือทำงานไปแล้วแลกได้กับความสุขของแม่และครอบครัว ที่พูดแบบนี้ก็เพราะ
“เรามีแค่แม่ สองคนเอง” เลยไม่ได้แยกไปไหน
.
ไม่เคยคิดว่าเรามีต้นทุนที่ดีมากมายเลย
อย่าคิดว่าต้นทุนชีวิตคือปัจจัยหลักในความสำเร็จ
ตัวเรา+ปัจจุบันต่างหากที่เราจะเดินไปทางไหน
ถึงตอนนี้เรายังไม่สำเร็จอะไรขนาดนั้นคิดว่ายังทำได้อีก++
..
ดูแลแม่ได้ พาแม่เที่ยว ไม่ต้องขอเงินแม่ไปตลอดชีวิตก็มีความสุขแล้ว
ต้นทุนในชีวิตเราคือความลำบากแต่ไม่มากจนดราม่า เพราะแม่ลำบากที่ทำให้เราสบายรับรู้ได้ ความไม่สมบูรณ์ที่สอนให้รู้ว่า เราต้องเดินยังไง
จะล้ม จะแย่ ให้เขาดูถูกว่าได้แค่นี้หรอ…
หรือจะสู้จะมานะอดทน ตั้งใจก่อน รู้ผิดชอบชั่วดี ทำไปเรื่อยๆไม่ยอมแพ้(EF ที่สร้างสะสมตั้งแต่เด็กสำคัญ)
❤️❤️
เขียนเสียยาว…
เรารักลูกของเรามาก เพราะเห็นแม่รักเรามาก
เราตั้งใจทำสิ่งดีดีให้ลูก ไม่บังคับลูกก็มาจากแม่นี่แหละ แม่เลี้ยงเดี่ยวอย่าท้อนะ เรายังโตมาโอเคเลย
สู้ๆ
ความไม่สมบูรณ์ไม่แย่เสมอไป ทำให้เราดีขึ้นได้ถ้าค้นมันเจอ
#Rockyjourney
