คนเก่งของเราเปลี่ยนไปตามเวลา

ตอนยังเด็กใครสอบได้ที่ 1 ผลการเรียนดี โครตเจ๋งเลย คงได้เรียนมหาลัยดีดี ครูชม เพื่อนชอบ เป็นคนเก่งในโลกตอนนั้น
= คนเก่งมี 1-5คนของห้องเรียนที่อยู่ใกล้ตัวเรา

ตอนวัยรุ่นคิดว่าคนเก่งคือคนคะแนนดี เข้ามหาลัยรัฐชื่อดัง gpa สูงๆ ได้ทำงานบริษัทใหญ่ๆ ชื่อดัง
= คนเก่งมี 10กว่าคนที่ได้ทำงานดีดีเงินเดือนเยอะๆที่อยู่ใกล้ๆเรา

พอวันนี้มีครอบครัว ได้ทำงาน ได้เจอคนมากมาย
คนเก่งของเรา กลายเป็นคนที่ทำอาชีพอะไรก็ได้ที่เค้าถัด จะช่าง หมอ ค้าขาย ครู ทหาร ตำรวจ อาชีพตัดต่อ ช่างแต่งหน้า ฟรีแลนซ์ เจ๋งทั้งหมดถ้าเค้ามีความสุขและสร้างประโยชน์ หาเงินได้เพียงพอกับความต้องการไม่เดือดร้อนใคร อยู่ตรงไหนก็ได้
🥗ได้กินสิ่งที่อยากกิน
🏕มีเวลาเที่ยว
😴มีเวลานอน
👯‍♀️มีเพื่อนดีดี
🧘🏻‍♀️มีเวลาออกกำลังกาย
💚มีเวลาให้กับครอบครัว ได้ใช้เวลาเลี้ยงลูก พึ่งพาตัวเองได้เป็นหลักให้พ่อแม่
“คนที่มีความพอดี ในเรื่องที่เค้าพอใจ”
ใช้ชีวิตอย่างทุกข์ก็รับได้ สุขก็อยู่เป็น
= คนเก่งตอนนี้เลยมีเยอะนับไม่ถ้วน ที่เราเห็นใครเจ๋งกับงานกับชีวิตเราจะคอยยินดีไปกับเค้า คนเราแตกต่างกัน วัดกันที่ฐานะ อาชีพ เงินทองจริงๆคงวัดได้สัก10% อีก90% ควรวัดการใช้ชีวิตที่ความสุขแบบไม่ปลอมนะเราว่า

นี่แหละ อายุมากขึ้นมุมมองเราจะเปลี่ยนไป

เพราะฉะนั้นการเลี้ยงลูกจึงไม่เคยหวังแนวเรียนเก่งเลย แต่จะบอกไม่หวังก็ไม่ได้ คือหวังที่คิดไว้ อยากให้ลูกใช้ชีวิตได้จริงๆจะเป็นอะไร ถ้ามีความสุขไม่เดือดร้อนใครก็คือคนเก่งของครอบครัวเสมอ

#ทั้งหมดคือความคิดเราไม่ตรงกับทุกคนต้องขออภัยด้วยนะคะ
#RockyJourney