“ กอดไปเถอะ อีกไม่นานเค้าจะไม่ให้เรากอดแล้ว “
อ้อมกอดสำคัญ อย่ากลัวลูกติดมือ อย่าพูดคำนี้
อย่ากลัวที่จะต้องอุ้ม เพราะอีกไม่นาน จากทุกชั่วโมง ห่างเป็นครึ่งวัน ห่างเป็นหนึ่งวันหนึ่งครั้ง และห่างขึ้นเรื่อยๆ จนมีสิทธิ์ได้กอดเค้าเพียงโอกาสพิเศษ
เมื่อผ่านไปแล้ว ก็จะคิดได้ว่า
ตอนติดเต้าหลับคาอกแม่ ที่ว่าเมื่อยๆมันก็สุขดีจัง
ตอนร้องไห้จ้า แม่คนเดียวอุ้มแล้วเงียบ แม่เป็นคนสำคัญที่สุดในโลกใบเล็กที่ไม่รู้จักใคร
ตอนไม่เอาใคร แม่คนเดียวที่ต้องเหนื่อยทำให้ทุกอย่าง แต่ใจมันกลับพองฟู
เหนื่อยไหม ยอมรับว่าเหนื่อย พอเหนื่อยก็คิดเฮ้อ เมื่อไหร่จะสบายขึ้นเนอะ
แต่….
พอเลยไปแล้วผ่านไปแล้วจริงๆ เชื่อเถอะว่าบทบาทจะค่อยๆลดลง ลูกจะอยู่ได้ด้วยความรักที่เคยผ่านมาและเป็นตัวเองมากขึ้น
“ ให้กอด ให้กล่อม ให้อุ้ม มันไม่นานที่ทำให้คุณรำคาญหรือเหนื่อยกับเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต แต่มันจะเป็นเรื่องสำคัญในความทรงจำ”
ปล.ไม่ต้องคิดซับซ้อนแต่คือเรื่องจริงจากที่ร็อคกี้ต้องหลับคาอกแม่ฟังเสียงหัวใจ กินนมแม่ ปัจจุบัน3ขวบ จะอุ้มเค้าได้ก็ต่อเมื่อเค้าอยากให้อุ้ม จะกอดเค้าแน่นๆก็ยังต้องขอเลย … มีไม่นานหรอก ช่วงเวลาแบบนั้น
รูปนี้ร็อคกี้อายุ1เดือนนิดๆ
#Rockyjourney
ข้อมูลสาระ :
งานวิจัยจากทาง ดร.นานะตาลี เมย์เทร นักวิจัย Nationwide Children’s Hospital ในรัฐโอไฮโอบอกว่าการสัมผัสเป็นการช่วยให้ทารกน้อยมีพัฒนาการที่ดีและสำคัญมาก รวมทั้งมีประโยชน์ช่วยเรื่องสมองโดยตรง เพราะพวกเขาได้ทดลองกับเด็กที่คลอดก่อนกำหนดเทียบกันว่ามีพ่อแม่กับคนดูแลอุ้มบ่อยๆ เด็กจะตอบสนองกับการสัมผัสได้ดีมากกว่า เด็กที่ไม่ค่อยมีคนดูแลคอยอุ้ม
ที่ทำการศึกษาครั้งนี้สรุปออกมาว่าการสัมผัสแบบผิวแนบผิวให้ความอบอุ่น อาจจะเหนื่อยหน่อยที่ต้องอุ้มลูก แต่สู้ต่อไปเถอะค่ะ ให้คุณแม่ส่งต่อความรักให้ลูกอย่างเต็มที่ เพราะเชื่อว่าแม่ทุกคนอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกในวัยเริ่มต้น ซึ่งสิ่งนี้จะป้ฯพื้นฐานที่ดีของพัฒนาการด้านต่างๆ ของลูกต่อไป
…
ช่วงแรกการสื่อสารของลูกมีเพียง “ร้องไห้” เป็นการสื่อสาร 3เดือนแรกช่วงปรับตัวกับโลกใบใหม่ อุ้มสัมผัสให้ปลอดภัยหายกลัว จะค่อยๆเกิดความเชื่อใจ พอโตขึ้นเค้าจะมีแนวโน้มมีสุขภาพจิตที่มากกว่าเด็กที่ถูกปล่อยไว้มากๆ
